المبسوط فی فقه الامامیه (کتاب)

کتابی است در فقه از شیخ طوسی

مؤلف

شیخ ابوجعفر طوسی (385-460 ق)، معروف به (شیخ الطائفه) از فقیهان، محدثان و عالمان بزرگ شیعی در قرن چهارم هجری است. او در طوس به دنیا آمد و در سال 408ق به بغداد مهاجرت کرد. در آن زمان، شیخ مفید( 338-413ق) رهبری فکری شیعه امامی‌مذهب را بر عهده داشت. وجود فضای فرهنگی اصیل و درعین‌حال، نوآوری‌های بسیار در بغداد، موجب جلب توجّه شیخ طوسی به بغداد و مهاجرت وی به آن شهر شد. از اساتید برجسته وی، شیخ مفید، حسین بن عبیداللَّه غضایری و سید مرتضی علم‌الهدی بوده اند. وی صاحب دو کتاب ارزشمند "تهذیب" و "استبصار" از کتب اربعه جوامع حدیثی شیعه می‌ باشد. عظمت او در فقه به حدی بود که تا مدت طولانی فقهای شیعه را تحت تاثیر آراء خود قرار داد، و فقه شیعه از حالات پویایی خود خارج شد.

معرفى اجمالى كتاب

این كتاب از بهترین كتب فقهى است كه جمیع ابواب فقهى را در بردارد. در این كتاب سعى شده ابواب فقهى به طور مختصر بیان شوند و به ذكر مسائل فقهى اكتفا گردد و از این رو از ادعیه و آداب ذكرى به میان نیامده است. ویژگى دیگر این كتاب این است كه بسیارى از فروعى كه مخالفان ذكر كرده اند، در آن آورده شده است.

كتاب دوره كامل فقهى مى باشد كه از كتاب طهارت شروع مى شود و به كتاب دعاوى و بینات پایان مى یابد. گفته شده كه شیخ طوسى در كتاب مبسوط مجتهد صرف و اصولى بحث است و در برخى از مسائل حتى از قیاس و استحسان استفاده كرده و موافق با نظریه عاملان به آن‌ها سلوك نموده است.

وضعیت نشر

این كتاب به كوشش انتشارات المكتبة المرتضویه چاپ و منتشر شده است.

پانویس

منابع

• کتابشناسی تفصیلی مذاهب اسلامی، محمدرضا ضمیری